Heel veel instrumenten bestaan al honderden jaren. De elektrische gitaar is een stuk jonger.
De eerste modellen verschenen rond 1950. Muziek was vanaf dat moment nooit meer hetzelfde. Popmuziek was geen popmuziek geweest zonder elektrische gitaren. Geen wonder dat veel beginners dus gitaar willen leren spelen
Bij een akoestische gitaar laat de trillende snaren het bovenblad van de klankkast trillen. Bij een elektrische gitaar gaat dat anders: de trillingen van de snaren worden opgepikt door een of meer pick-ups of elementen, die onder de snaren liggen. De pick-ups zetten de trillingen om in een signaal dat naar de versterker gaat.
De elementen zijn heel belangrijk voor de klank van de gitaar. Ze zijn er in twee hoofdsoorten: enkelspoels-elementen of single-coils en dubbelspoels-elementen of humbuckers. Enkelspoels-elementen klinken helderder dan humbuckers. De klank van humbuckers is dikker en warmer.
Ook elektrische gitaren zelf zijn er in verschillende soorten. De ‘klankkast’ van een solidbody gitaar is massief. Hollowbody’s of semi-hollowbody’s hebben een (deels) holle klankkast. Het bovenblad draagt dan bij aan de klank, net als bij een akoestische gitaar.
De hals van een solidbody kan aan de gitaar geschroefd (bolt-on) of gelijmd (set) worden. Voor gitaren met een geschroefde hals wordt meestal elzen- en essenhout gebruikt. Dat zorgt samen voor een heldere, crispy sound. Bij gitaren met een gelijmde hals zie je vaker mahonie, dat bijdraagt aan een rondere, warmere klank.
Het model van de gitaar is vooral belangrijk voor de looks van het instrument. Net als de finish, natuurlijk. De variatie is supergroot!
Je kiest je eerste gitaar meestal op basis van de muziek die je graag speelt en de gitaristen die je kent. Hier heb je vast een paar tips.
Heel belangrijk: om je elektrische gitaar goed te laten klinken, heb je ook een goede versterker nodig!
